De kerk behorend tot de abdij van Saint-Martin van Doornik bestond al in de twaalfde eeuw op de huidige locatie. Van dit Romaans gebouw blijft alleen het onderste deel van de toren in zand- en kalksteen uit het heuvelland over . De rest van de kerk, in de late gotiekstijl (o.a. boogramen), dateert waarschijnlijk uit de XVIe en XVIIe eeuw.
Op de top van de toren staan hoektorentjes, vergelijkbaar met die van de kerken in de buurt, zoals die van Chièvres en Frasnes-lez-Buissenal.
De muren vertonen aan de buitenkant harten en Bourgondische stenen in donkere baksteen.
In 1894 gewaarschuwd over de toestand van degradatie van het gebouw, pleitte de Koninklijke Commissie voor Kunst en Archeologie voor zijn gedeeltelijke afbraak. Gelukkig is aan het einde van de eeuw het gebouw gerestaureerd. Hierdoor, werd een traptoren aangesloten aan de zuidkant van de toren.
Binnen de kerk, behoudt het plafond daterend uit de XIIIe eeuw, vier smalle ramen .
Met uitzondering van het gewelf van het middenschip, in baksteen uit de late XIXe eeuw, eindigt de dekking in wiegpanelen met gotische of neo-gotische gebeeldhouwde afbeeldingen van heiligen.
Elke bezoeker kan in de kapel een zeer mooi gotisch standbeeld van St. Christophe in polychroom (einde XVe of XVI eeuw) bewonderen, gerestaureerd aan het eind van de XIXe eeuw. Dit beeld, met indrukwekkende afmetingen (3,30 m), herinnert ons eraan dat St. Christophe de enige reus is onder de heiligen.
Andere kostbare voorwerpen zijn tevens de reliekschrijn van St. Christophe (XVe / XVIe eeuw) in zilver en vermeil, een lessenaar met pelikaan, enz.
Elk jaar vindt op de vierde zondag van juli de processie van Sint-Christophe plaats, met een reus op stelten met een menselijk gezicht versierd met baard en pruik. Deze heilige is gewaad in een lange rode tuniek met gouden stroken .
Op zijn schouders draagt hij een beeldje van een zegend kind met een wereldbol in zijn hand.